وقتی مردم به مدیریت پسماند جامد فکر می‌کنند، احتمالاً آن را با زباله‌هایی که در محل‌های دفن زباله ریخته می‌شوند یا سوزانده می‌شوند، مرتبط می‌دانند. در حالی که چنین فعالیت‌هایی بخش مهمی از این فرآیند را تشکیل می‌دهند، عناصر متنوعی در ایجاد یک سیستم مدیریت پسماند جامد یکپارچه (ISWM) بهینه دخیل هستند. به عنوان مثال، تکنیک‌های تصفیه برای کاهش حجم و سمیت پسماند جامد عمل می‌کنند. این مراحل می‌توانند آن را به شکلی راحت‌تر برای دفع تبدیل کنند. روش‌های تصفیه و دفع پسماند بر اساس شکل، ترکیب و مقدار مواد زائد انتخاب و استفاده می‌شوند.
در اینجا روش‌های اصلی تصفیه و دفع زباله آورده شده است:
عملیات حرارتی
تصفیه حرارتی ضایعات به فرآیندهایی اطلاق می‌شود که از گرما برای تصفیه مواد زائد استفاده می‌کنند. در زیر برخی از رایج‌ترین تکنیک‌های تصفیه حرارتی ضایعات آمده است:
سوزاندن یکی از رایج‌ترین روش‌های تصفیه زباله است. این رویکرد شامل احتراق مواد زائد در حضور اکسیژن است. این روش تصفیه حرارتی معمولاً به عنوان وسیله‌ای برای بازیابی انرژی برای برق یا گرمایش استفاده می‌شود. این رویکرد مزایای متعددی دارد. به سرعت حجم زباله را کاهش می‌دهد، هزینه‌های حمل و نقل را کم می‌کند و انتشار گازهای گلخانه‌ای مضر را کاهش می‌دهد.
گازسازی و پیرولیز دو روش مشابه هستند که هر دو با قرار دادن زباله در معرض مقادیر کم اکسیژن و دمای بسیار بالا، مواد زائد آلی را تجزیه می‌کنند. پیرولیز مطلقاً از اکسیژن استفاده نمی‌کند در حالی که گازسازی مقدار بسیار کمی اکسیژن را در این فرآیند مجاز می‌داند. گازسازی مزیت بیشتری دارد زیرا به فرآیند سوختن اجازه می‌دهد بدون ایجاد آلودگی هوا، انرژی را بازیابی کند.
سوزاندن در فضای باز یک روش قدیمی تصفیه حرارتی زباله است که برای محیط زیست مضر است. زباله‌سوزهای مورد استفاده در چنین فرآیندی هیچ دستگاه کنترل آلودگی ندارند. آنها موادی مانند هگزاکلروبنزن، دیوکسین‌ها، مونوکسید کربن، ذرات معلق، ترکیبات آلی فرار، ترکیبات آروماتیک چند حلقه‌ای و خاکستر آزاد می‌کنند. متأسفانه، این روش هنوز توسط بسیاری از مقامات محلی در سطح بین‌المللی انجام می‌شود، زیرا یک راه حل ارزان برای زباله‌های جامد ارائه می‌دهد.
زباله‌دان‌ها و محل‌های دفن زباله
محل‌های دفن زباله بهداشتی، رایج‌ترین راه‌حل دفع زباله هستند. این محل‌های دفن زباله برای از بین بردن یا کاهش خطر خطرات زیست‌محیطی یا بهداشت عمومی ناشی از دفع زباله مورد نظر هستند. این مکان‌ها در جایی واقع شده‌اند که ویژگی‌های زمین به عنوان حائل طبیعی بین محیط زیست و محل دفن زباله عمل می‌کنند. به عنوان مثال، منطقه دفن زباله می‌تواند از خاک رس تشکیل شده باشد که در برابر زباله‌های خطرناک کاملاً مقاوم است یا با عدم وجود آب‌های سطحی یا سطح ایستابی پایین مشخص می‌شود و از خطر آلودگی آب جلوگیری می‌کند. استفاده از محل‌های دفن زباله بهداشتی کمترین خطر بهداشتی و زیست‌محیطی را به همراه دارد، اما هزینه ایجاد چنین محل‌های دفن زباله‌ای نسبتاً بیشتر از سایر روش‌های دفع زباله است.
محل‌های دفن زباله کنترل‌شده کم و بیش مشابه محل‌های دفن زباله بهداشتی هستند. این محل‌های دفن زباله بسیاری از الزامات مربوط به دفن زباله بهداشتی را برآورده می‌کنند، اما ممکن است یک یا دو مورد را نداشته باشند. چنین محل‌های دفن زباله‌ای ممکن است ظرفیت برنامه‌ریزی‌شده‌ای داشته باشند، اما برنامه‌ریزی سلولی ندارند. ممکن است مدیریت گاز، ثبت سوابق اولیه یا پوشش منظم وجود نداشته باشد یا جزئی باشد.
محل‌های دفن زباله بیوراکتور نتیجه تحقیقات تکنولوژیکی اخیر هستند. این محل‌های دفن زباله از فرآیندهای میکروبیولوژیکی برتر برای سرعت بخشیدن به تجزیه زباله استفاده می‌کنند. ویژگی کنترل‌کننده، افزودن مداوم مایع برای حفظ رطوبت بهینه برای هضم میکروبی است. مایع با گردش مجدد شیرابه محل دفن زباله اضافه می‌شود. هنگامی که مقدار شیرابه کافی نباشد، از زباله‌های مایع مانند لجن فاضلاب استفاده می‌شود.
زیست پالایی
زیست‌پالایی از میکروارگانیسم‌ها برای تجزیه و حذف آلاینده‌ها از خاک یا آب آلوده استفاده می‌کند. این روش اغلب برای تصفیه نشت نفت، فاضلاب صنعتی و سایر اشکال آلودگی به کار می‌رود. این روش برای مکان‌های آلوده و انواع خاصی از زباله‌های خطرناک رایج است.
کمپوست‌سازی یکی دیگر از روش‌های رایج دفع یا تصفیه زباله است که تجزیه هوازی کنترل‌شده مواد زائد آلی توسط فعالیت بی‌مهرگان کوچک و میکروارگانیسم‌ها را شامل می‌شود. رایج‌ترین تکنیک‌های کمپوست‌سازی شامل کمپوست‌سازی توده‌ای ایستا، کمپوست‌سازی با استفاده از جانوران موذی، کمپوست‌سازی با استفاده از دسته‌های کوچک و کمپوست‌سازی درون ظرفی است.
هضم بی‌هوازی همچنین از فرآیندهای بیولوژیکی برای تجزیه مواد آلی استفاده می‌کند. با این حال، هضم بی‌هوازی از محیطی عاری از اکسیژن و باکتری برای تجزیه مواد زائد استفاده می‌کند، در حالی که کمپوست‌سازی باید هوا داشته باشد تا رشد میکروب‌ها را ممکن سازد.
در نظر گرفتن ویژگی‌های خاص زباله، مقررات زیست‌محیطی و شرایط محلی هنگام انتخاب روش مناسب تصفیه و دفع زباله ضروری است. سیستم‌های مدیریت یکپارچه زباله که چندین روش را ترکیب می‌کنند، اغلب برای رسیدگی مؤثر به جریان‌های مختلف زباله به کار گرفته می‌شوند. علاوه بر این، آگاهی عمومی و مشارکت در تلاش‌های کاهش و بازیافت زباله نقش مهمی در مدیریت پایدار زباله ایفا می‌کنند.
زمان ارسال: 20 دسامبر 2023